Geceler

Geceler mi uzun olan yoksa şarkılar mı? Sokak lambalarının kimi aydınlattığından haberi yok bir anca güneş çıksın diye dua ediyor. Parkta oturan sevgililer hiç sabah olmaması için dua ediyor. Bense şu an hayat dursun diye dua ediyorum. Kafamda hiçbir şey yok çünkü. Tamamen bir boşluktayım. Tamamen şu an var aklımda. Ne geçmiş, ne gelecek umurumda değil.
Eğer sabah olursa, insanlar mutlu olacak. Koşup eğlenecek. Bense o sırada rüyalarımda senin günahlarını seyredeceğim tekrardan. Geceleri hep yalnız zannederdim ben. Fakat parktaki çifti görünce anladım. Ben yalnızım. Gecenin bir suçu. Ayında elinden gelen bir şey yok ki. Kendini ve karşımdaki suyu aydınlatabiliyor sadece. 
Eskiden aşklar ne güzelmiş değil mi, bak şimdi bu çift de böyle, parklarda. Eskiyi yaşamak istiyor onlarda. Gerçeği. Şıpsevdilikten yana tam sevmeyi ve bir sevmeyi istiyorlar. Tüm aşkını ve yüreğini birine aktarmak istiyorlar. Her gece başkasına bölüştürmek, bölüştüremediğine sahte sevgiler aktarmak istemiyorlar. Onlar doğru olanı yapıyor, siz yanlış olanı. Ben mi? Bense hiçbir şey.